ดูท่านมิได้แสดงอาการผิดหวังเท่าไร
ทำให้เจ้าคุณชลธารฯ และคุณหญิงแปลกใจไปตามกัน
เพราะทั้งสองคิดว่าคงจะได้รับการตำหนิติเตียน
จากคุณปู่และคุณย่าอย่างไม่อาจหลีกพ้น
และท่านทั้งสองก็พร้อมแล้วที่จะรับคำติเตียนนั้น
..
เมื่อเป็นดังนี้ คุณปู่คุณย่าก็แจ้งเรื่องสายสุนี
ให้เจ้าคุณชลธารฯ ทราบ ทั้งหมดประหลาดใจอย่างยิ่ง
ที่เหตุการณ์ได้เป็นไปทำนองนี้ ไม่มีใครนึกฝันมาก่อน
แต่มันได้เป็นไปแล้ว เป็นไปแล้วจริง ๆ
แม้จะมีท่าทีแห่งความหม่นหมอง
แต่อาการโล่งอกก็มีขึ้นแก่ท่านผู้ใหญ่ทั้ง ๔ เช่นกัน
สำหรับพ่อนั้นโล่งอกไปมากกว่าใครหมด
...
“เมื่อเรื่องมันเป็นไปทำนองนี้ก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไป”
เจ้าคุณชลธารฯ พูดยิ้มน้อย ๆ สีหน้าสดใสขึ้น
..
“เอาเป็นว่า ผมจะจัดการเรื่องสายสุนีกับลูกผมให้เรียบร้อย” คุณปู่พูด
“เรื่องที่แล้ว ๆ มาก็ให้ถือเป็นว่าเหมือนฝันไป”
“ผมจะมีจดหมายถึงชโลมใจ ให้กลับมาพร้อมกับปรีชา
และจะจัดการแต่งงานให้เป็นที่เรียบร้อย” เจ้าคุณชลธารฯ ว่า
...
แต่การพูดกับเจ้าคุณเทวฤทธิ์สงครามมิใช่เรื่องง่าย
เวลานั้นคุณปู่ยังมิได้พูดกับเจ้าคุณเทวฤทธิ์ฯ
พ่อนึกอยู่เหมือนกันว่าเรื่องอาจไม่เรียบร้อยเท่าที่ควร
เจ้าคุณเทวฤทธิ์ฯ เป็นคนมีทิฐิมานะมาก
ได้ทราบเรื่องสายสุนีมีครรภ์
เพราะการบอกเล่าของสายสุนี
เพราะเธอไม่อาจกลั้นความอึดอัดที่แน่นอยู่ในอกได้
ตามที่เธอได้บอกมาในจดหมายถึงพ่อ
...
เรื่องนี้เหมือนสายฟ้าฟาดลงบนศีรษะ
ของเจ้าคุณและคุณหญิงเทวฤทธิ์ฯ
ท่านโกรธมาก เขียนจดหมายมาด่าคุณปู่คุณย่าและพ่อ
เสียมากมาย ล้วนเป็นคำรุนแรงแสลงหู
ถ้าไม่เห็นแก่สายสุนีแล้ว
พ่ออยากจะนำพระยาเทวฤทธิ์ฯ ขึ้นศาลเสีย
ในฐานหมิ่นประมาท แต่พวกเราทุกคนตั้งใจไว้แล้วว่า
จะอดทนให้ถึงที่สุด
เมื่อเดินทางกลับ สายสุนีลอบโทรเลขถึงพ่อ
บอกกำหนดวันกลับเป็นเที่ยวบินและเวลาเรียบร้อย
พ่อไปรับเธอที่ท่าอากาศยานดอนเมือง
เครื่องบินมาถึงตามกำหนดไม่พลาดเลยแม้นาทีเดียว
พ่อยกมือไหว้แสดงความเคารพ
แต่ท่านทั้งสองเฉยเมยเหมือนไม่เห็นพ่อ
พ่อไม่ได้นึกอะไรมาก ให้อภัยในฐานะท่านเป็นผู้ใหญ่อายุมาก
และที่สำคัญที่สุดคือท่านเป็นบิดาของหญิงที่พ่อรักดังดวงใจ
เมื่อผ่านด่านที่ตรวจออกมาได้แล้ว
เจ้าคุณและคุณหญิงมิได้พูดอะไรกับสายสุนีแม้แต่คำเดียว
สายสุนีเหลียวเห็นพ่อเธอยกมือไหว้
เจ้าคุณรีบรวบมือบุตรีจูงไปขึ้นรถ
แล้วให้คนขับออกรถทันที
แสดงความคิดเห็น