ธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์

ฉากนี้ น่ารักมากครับ คนมีความฝันและความหวังเสมอ ไม่จ่มจ่อมกับอดีตที่ร้างลาเลอะเลือนโหยไห้แต่เปลือก

นศ. วันนี้ เป็นวัน ปวศ.โลก และของเกาหลีทั้งเหนือและใต้

นับจากยุคเริ่มต้นสงครามเย็นตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุด ปี 1945/2488 คาบสมุทรเกาหลีก็ร้อนระอุ หลังจากได้เป็นเอกราชจากญี่ปุ่นที่ยึดครองมาตั้งแต่ปี 1910/2453

การแสวงหาระบอบการเมืองของประเทศในฐานะประเทศเอกราชใหม่ มี 2 กระแสใหญ่ คือ สาธารณรัฐ (แบบอเมริกา) หรือ สาธารณรัฐประชาชน (แบบโซเวียต และจีนแดงที่เพิ่งเปลี่ยนระบอบประเทศปี 2492) ส่วนการปกครองแบบระบอบเก่าจักรพรรดิไม่อยู่ในความคิดฝัน เพราะมันผ่านไปแล้วร่วมครึ่งศตวรรษ

สงครามเกาหลีจึงระเบิดในปี 2493 มิตรประเทศของทั้งสองกลุ่มเกาหลี ได้เข้้าสู่สมรภูมิแห่งนี้ ไทยก็รีบส่งทหารไปช่วยสหรัฐและสนับสนุนข้าวสารแสนตันไปยังสมรภูมินี้ เพื่อแสดงตนอยู่ข้างอเมริกา ขณะที่ก่อนหน้านั้น ได้อยู่ฝ่ายแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2

เกาหลียับเยิน รบกัน 3 ปี จึงยอมรับเจรจากันปี 1953/2496 แบ่งพื้นที่เป็น 2 ประเทศ

เกาหลีเหนือปกครองโดยพรรคคอมมิวนิสต์ สืบทอดผู้นำโดยสายตระกูล 3 รุ่นผ่านมา

เกาหลีีใต้ ปกครองในแบบสาธารณรัฐประชาธิปไตย แต่ทหารรัฐประหารครองอำนาจมาต่อเนื่องยาวนาน แต่ก็สิ้นสุดยุคทหารเมื่อต้นทศวรรษ 2520 เป็นประชาธิปไตยสากลชั้นนำประเทศหนึ่งของเอเชีย ส่วนไทยยังต่อเนื่องเป็นรัฐทหารรัฐประหารถึงวันนี้ 71 ปี

ทั้งสองฝ่าย เกาหลีเหนือและใต้ได้สร้างเขตปลอดทหาร (Demilitarised Zone : DMZ หรือ the Military Demarcation Line)

นับจากนั้น ความตึงเครียดว่าจะเกิดสงครามเกาหลีอีก ก็มีเป็นระยะๆ

ขณะเดียวกัน ทั้งสองฝ่ายก็มีความฝันที่จะรวมประเทศเป็นหนึ่งเดียว เหมือนเยอรมนีตะวันออกและตะวันตกที่กำแพงเบอร์ลินพังทลายปี 1989/2532 เหมือนชัยชนะด้วยการสงครามรวมเวียดนามเหนือและเวียดนามใต้ปี 1975/2518

แต่กรณีเกาหลี หนทางผ่านมายาวไกล

ทว่า วันนี้ พวกเขาได้เริ่มต้นที่จะสร้างฝันและความหวังร่วมกันอีกครั้ง ก้าวแรกของผู้นำ คือก้าวที่สำคัญของอนาคตประเทศชาติและประชาชน


[full-post]

แสดงความคิดเห็น

ขับเคลื่อนโดย Blogger.