ธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์
ฉากนี้ น่ารักมากครับ คนมีความฝันและความหวังเสมอ ไม่จ่มจ่อมกับอดีตที่ร้างลาเลอะเลือนโหยไห้แต่เปลือก
นศ. วันนี้ เป็นวัน ปวศ.โลก และของเกาหลีทั้งเหนือและใต้
นับจากยุคเริ่มต้นสงครามเย็นตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุด ปี 1945/2488 คาบสมุทรเกาหลีก็ร้อนระอุ หลังจากได้เป็นเอกราชจากญี่ปุ่นที่ยึดครองมาตั้งแต่ปี 1910/2453
การแสวงหาระบอบการเมืองของประเทศในฐานะประเทศเอกราชใหม่ มี 2 กระแสใหญ่ คือ สาธารณรัฐ (แบบอเมริกา) หรือ สาธารณรัฐประชาชน (แบบโซเวียต และจีนแดงที่เพิ่งเปลี่ยนระบอบประเทศปี 2492) ส่วนการปกครองแบบระบอบเก่าจักรพรรดิไม่อยู่ในความคิดฝัน เพราะมันผ่านไปแล้วร่วมครึ่งศตวรรษ
สงครามเกาหลีจึงระเบิดในปี 2493 มิตรประเทศของทั้งสองกลุ่มเกาหลี ได้เข้้าสู่สมรภูมิแห่งนี้ ไทยก็รีบส่งทหารไปช่วยสหรัฐและสนับสนุนข้าวสารแสนตันไปยังสมรภูมินี้ เพื่อแสดงตนอยู่ข้างอเมริกา ขณะที่ก่อนหน้านั้น ได้อยู่ฝ่ายแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2
เกาหลียับเยิน รบกัน 3 ปี จึงยอมรับเจรจากันปี 1953/2496 แบ่งพื้นที่เป็น 2 ประเทศ
เกาหลีเหนือปกครองโดยพรรคคอมมิวนิสต์ สืบทอดผู้นำโดยสายตระกูล 3 รุ่นผ่านมา
เกาหลีีใต้ ปกครองในแบบสาธารณรัฐประชาธิปไตย แต่ทหารรัฐประหารครองอำนาจมาต่อเนื่องยาวนาน แต่ก็สิ้นสุดยุคทหารเมื่อต้นทศวรรษ 2520 เป็นประชาธิปไตยสากลชั้นนำประเทศหนึ่งของเอเชีย ส่วนไทยยังต่อเนื่องเป็นรัฐทหารรัฐประหารถึงวันนี้ 71 ปี
ทั้งสองฝ่าย เกาหลีเหนือและใต้ได้สร้างเขตปลอดทหาร (Demilitarised Zone : DMZ หรือ the Military Demarcation Line)
นับจากนั้น ความตึงเครียดว่าจะเกิดสงครามเกาหลีอีก ก็มีเป็นระยะๆ
ขณะเดียวกัน ทั้งสองฝ่ายก็มีความฝันที่จะรวมประเทศเป็นหนึ่งเดียว เหมือนเยอรมนีตะวันออกและตะวันตกที่กำแพงเบอร์ลินพังทลายปี 1989/2532 เหมือนชัยชนะด้วยการสงครามรวมเวียดนามเหนือและเวียดนามใต้ปี 1975/2518
แต่กรณีเกาหลี หนทางผ่านมายาวไกล
ทว่า วันนี้ พวกเขาได้เริ่มต้นที่จะสร้างฝันและความหวังร่วมกันอีกครั้ง ก้าวแรกของผู้นำ คือก้าวที่สำคัญของอนาคตประเทศชาติและประชาชน
แสดงความคิดเห็น