Pavin Chachavalpongpun

ที่ผมเกริ่นไปแล้ว บางคน ไม่มีความรู้ความเข้าใจการเมืองเลย แต่อยากแสดงความเห็นทางการเมือง ถ้าเป็นคนทั่วไปก็ไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นคนที่มีผู้คนตามมากๆ ในโซเชี่ยลมีเดีย หรือเป็นอาจารย์ อันนี้อาจอันตราย พูดอย่างนี้ผมอาจถูกด่าว่า อ้าว ต้องเป็นนักรัฐศาสตร์อย่างเดียวหรือที่วิจารณ์การเมือง ชาวบ้านทั่วไปวิจารณ์ได้ไหม แน่นอน ได้ซิครับ เพราะการเมืองมันเกิดรอบตัวเรา แต่ผมก็ไม่ได้คาดหวังว่าคนทั่วไปที่วิจารณ์การเมืองจะเข้าใจ complexities ของการเมือง มันถึงมี field เฉพาะของมัน ผมไม่ใช่นักเศรษฐศาสตร์ หากจะวิจารณ์เรื่องเศรษฐกิจ ผมต้องระวังมากๆ กลัวพลาด เพราะมันข้ามสาขาที่เราถนัดไป
...อย่างในกรณีนักวิทยาศาสตร์คนนี้ เรื่องดักไม่ดัก ผมไม่สน ออกจะเบื่อ พอปิยบุตรวิจารณ์ว่าการช่วยโฆษณามันห่วยแตก ฉวยโอกาสจับกระแสเพื่อเพิ่มมูลค่าตัวเอง เลยต้องออกมาบอกว่าดัก แล้วพูดสวยๆ ว่า จะทดสอบว่า "ฝ่ายที่เรียกตัวเองว่าประชาธิปไตย" จะรับฟังความเห็นคนต่างได้ไหม แน่นอน ได้สิครับ แต่ "ฝ่ายที่เรียกตัวเองว่าประชาธิปไตย" ต้องมีความกล้าหาญทางจริยธรรมในการตำหนิ ติเตียน วิจารณ์ฝ่ายตัวเองและฝ่ายตรงข้ามด้วย นั่นคือสิ่งที่ปิยบุตรทำ มันไม่เกี่ยวเลยว่าเราปฏิเสธความเห็นคนคิดต่าง ถ้าเราไม่มี action สังคมมันก็ไม่ขยับเขยื้อน ทั้งคนที่อยู่ฝ่ายประชาธิปไตย รวมถึงอาจารย์ การขับเคลื่อนทางสังคมมันมีความหมาย มันต้อง take action จะใช้คำพูดงามๆ เช่น เคารพความคิดต่าง นั่นคือ วิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์อีกละครับ ผมเป็นตัวอย่างของคนที่ถูกกระทำจากรัฐ กลับบ้านไม่ได้ ผมต้องการ action ไม่เหมือนคุณที่ยังมีชีวิตที่สุขสบาย
...ถ้าการวิจารณ์คือการผลักให้เป็นศัตรู นั่นคือปัญหาของคุณ ไม่ใช่ปัญหาของคนวิจารณ์ ถ้าคิดแบบนี้ ไม่อยากสร้างศัตรู ก็ไม่ต้องวิจารณ์ อยู่กันไปอย่างนี้ เกรงใจกัน ใครทำผิดห่าเหวอะไร ได้รับภูมิคุ้มกันจากวาทกรรมอย่าสร้างศัตรู นี่มันเป็นแง่คิดที่ naive มากๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะมาจากคำพูดอาจารย์​ ในทุกสังคม มันมีการต่อสู้ทางความคิดมาตลอด ในบางสังคม การต่อสู้เผ็ดร้อน ตราบใดที่มันไม่กลายมาเป็นความรุนแรง เป็นศัตรูทางความคิดจึงเป็นเรื่องโอเค ตัวผู้พูดเองเห็นอาจารย์ทำร้ายลูกศิษย์กลับมาบอกว่าลูกศิษย์ป่วน (เลยทำให้คน imply ว่า สมควรแล้วที่ถูกล็อคคอ) อันนี้ป่วยมากๆ คนแบบนี้กลับมาบอกว่าไม่ควรผลักใครให้เป็นศัตรู
...อ่านข้อล่างสุด คุณจะเป็นสีอะไรก็ช่าง ชาวบ้านอย่างผมไม่สนใจปัญหา self-importance ของคุณ




แสดงความคิดเห็น

ขับเคลื่อนโดย Blogger.